تا اطلاع ثانوی بر طبل شادانه نکوبیم

به بهانه انتشار مفاد قرارداد فدراسیون فوتبال با مارک ویلتموس

آوید نیوز: چند روزی‌ست که مفاد قرارداد فدراسیون فوتبال با مارک ویلتموس مربی بلژیکی و پیشین (مستعفی یا اخراج شده؛ خدا عالم است) تیم ملی فوتبال کشورمان منتشر شده است. قراردادی که اهالی فن آن را به ترکمنچای (یا قرارداد ننگین دیگری، قرارداد ننگین کم نداشتیم) تشبیه کرده‌اند.
جدا از بندهای مختلف این قرارداد مانند حقوق میلیاردی آقا مارک و دستیارانش، یا این‌که اگر خودش با پای خودش برود یا به زور بیاندازندش بیرون باز هم غرامت دریافت می‌کند، یا این که مالیاتش هم بر عهده‌ی فدراسیون است، تنها و فقط یک بند این قرارداد بدجور ذهن را قلقلک می‌داد. آن هم بند مربوط به پاداش مارک‌جان و دار و دسته‌اش است که در آن مقرر شده بود مارک‌جان به ازای هر برد تیم ملی شش‌هزار یورو و هر تساوی سه‌هزار یوروی ناقابل دریافت بنُمایند. اصلا نمی‌توان فهمید چه در کله‌ی فدراسیونی‌ها می‌گذشته است که فکر می‌کردند ممکن است جلوی هنگ‌کنگ و کامبوج نگون‌بخت (که چهارده گل ناقابل در اولین بازی تاریخ تیم ملی که بانوان ایرانی غیرگزینشی پای به استادیوم گذاشتند، دریافت کرد) شکست بخوریم که این بند را در قرارداد گنجانده و برای نتیجه‌ی تساوی پاداش مقرر کردند. با توجه به قیمت متغیر یورو مبلغ پاداش تساوی مرد قلچماق بلژیکی به تومان (یا ریال یا هر واحد جدیدی بدون چهار صفر) چیزی در حدود حقوق یک سال یک کارمند شریف دولت (حالا یا کمی بیشتر یا کمی کمتر) و یا یک سال و نیم دستمزد کارگران زحمتکش (باز هم یا کمی بیشتر یا کمی کمتر) خواهد شد که طبق قرارداد می‌بایست بعد از سوت پایان بازی به حسابش واریز می‌شد.
تا جایی که ذهن یاری می‌دهد تیم ملی ایران چندین سال جلوی تیم‌های آسیایی شکست نخورده بود تا آن بازی کذایی جلوی ژاپنی‌های چغر و بدبدن در جام ملت‌های آسیا که آن‌هم به دلیل اشتباهات فردی تنها در چند دقیقه اتفاق افتاد. حالا چرا باید از امثال نظیر کامبوج و هنگ‌کنگ ببازیم یا مساوی کنیم که جناب ویلموتس پاداش دریافت کند. پس تا اطلاع ثانوی بر طبل شادانه نکوبیم.