روستاگردی با چاشنی بهار
آویدنیوز: می‌گویند که شکل‌گیری روستاهای ایران به ۹ هزار سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد و اولین روستاها در کشور پهناورمان در دامنه‌های زاگرس و نواحی شمال خوزستان بنا شده‌اند. یکی از قدیمی‌ترین روستاهای ایران روستای «میمند» است که بسیار درباره‌ی این روستای باستانی گفته و شنیده شده است. حال پس از گذشت سال‌ها از شکل‌گیری میمند، آن‌چه از روستاها سراغ داریم چیزی نیست جز صفا، صمیمیت، سکوت و آرامش و البته مهاجرت. در تعطیلات نوروز بد نیست از هیاهوی شهر و مشغولیات همیشگی‌اش رها شویم و پای به محیط باصفای روستا بگذاریم. هوای پاک تنفس کنیم، غذای سالم بخوریم، از طبیعت زیبا لذت ببریم و سادگی را از اهالی روستا بیاموزیم. تعداد روستاهای کرمان آن‌قدر زیاد که هزاران صفحه را شامل می شود. لذا این گزارش کوتاه شامل نگاهی گذراست به چند روستای استان، خیلی ساده، خیلی اتفاقی.
به دنبال آرامش
مگر زیباتر از صدای آب و صدای گوسفندان هم هست؟ مگر آرامش‌بخش‌تر ازکوچه‌های خاکی با دیوارهای گلی هم هست؟ وجود چشمه‌سارها و قنات‌های بسیار در جای‌جای شهرستان کرمان باعث بنا شدن این روستاهای باصفا شده است. روستاهایی که با وجود کم‌آبی، کماکان زنده‌اند و هنوز نفس می‌کشند. «سکنج»، در شرق ماهان، یکی از این روستاهای زیباست. باغ‌های پرنقش و نگار، درختان چنار سر به فلک کشیده، کوچه‌های پیچ در پیچ و خانه‌های روستایی، همه و همه سکنج را تبدیل به یکی از مکان‌هایی کرده است که می‌توانید ساعتی را در آن بگذرانید و آرامش یابید. از رودخانه و آبشار سکنج هم بگذریم، یکی دیگر از جذابیت‌های سکنج، بقعه‌ی زیبای «شیخ علی‌بابا» یکی از عارفان و زاهدان نامی قرن نهم هجری‌ست.
رها در کویر
درست است که شهر اندوهجرد ۱۳ سال پیش از ادغام دو روستای «گودیز» و «اندوهجرد» تشکیل شد اما هم‌چنان اصالت خویش را به عنوان روستایی که هم‌چون یک نگین در حاشیه‌ی کویر می‌درخشد، حفظ کرده است. برای رسیدن به این شهر باید ۱۰۰ کیلومتر را در مسیر شرق برانید. پس از گذر از سیرچ در دوراهی شهداد، به سمت اندوهجرد تغییر مسیر بدهید. آن‌گاه می‌توانید در میان نخلستان‌های خیال‌انگیز و باغ‌های مرکبات، رها شوید و یا خود را در کویر شگفت‌انگیز غرق کرده، در تپه‌های شنیِ افسونگر رویاپردازی کنید. مسحور غروب زیبای آن شوید و شب‌هنگام هم به آسمان پرستاره خیره شوید.
در مسیر بازگشت از اندوهجرد می‌توانید با طی کردن ۴۰ کیلومتر به شهداد و پس از آن به کلوت‌های کبیر برسید. حیف است حال که این راه پیموده‌اید دیدن کلوت‌ها را از دست بدهید؛ حتی اگر برای بار هزارم باشد.
گمشده در تاریخ
«سرآسیاب» کرمان برای خیلی از کرمانی‌ها، یادآور پادگان ۰۵ و دوران خدمت مقدس سربازی‌ست. اما کم نیستند کسانی که سرآسیاب را مسیری می‌دانند برای گذراندن یک روز تعطیل خاطره‌انگیز در «ده‌بالا» با آن نهر طولانی‌اش و درختان پیرامون آن. ده‌بالا برای اکثر کرمانی‌ها یادآور کودکی و جمعه و سیزده‌بدر است. یادآور روزهایی که هنوز اتوبان هفت‌باغ وجود نداشت. اما کمی که از روستای ده‌بالا بگذریم بر بلندای یک تپه، قلعه‌ای پدیدار می‌شود که حتماً روزی برای خود دژی مستحکم بوده. شاید قلعه این شانس را نداشته که به مانند ارگ بم و ارگ راین مورد توجه قرار گیرد. اما قطعاً خشت‌خشت آن رازهای مگوی بسیاری را در خود پنهان کرده‌اند. رازهایی که حکایت از آدمیانی دارد که روزگاری آن را بنا کرده‌اند.
عکسها: وحید قرایی – محمدهادی جلالپور – شیما رادمهر
