حرفهای کودک را بشنوید
آوید نیوزـ هویت جنسی از ابتداییترین و مهمترین راههایی است که از طریق آن، کودکان خود را میشناسند و به دیگران میشناسانند.
تربیت جنسی عبارت است از این که فرد در دورههای مختلف رشد کودکی و نوجوانی، به گونهای پرورش داده شود و آموزش ببینید که با جنسیت خود آشنا گردد و آن را بپذیرد و نقش مذکر و مونث بودن را از لحاظ اجتماعی یاد بگیرد.
احکام و آداب دینی در ارتباط با مسائل جنسی مربوط به خود و روابط با همجنس و جنس مخالف را فراگیرد.
از جمله مسائل مهم در زندگیها به ویژه خانوادههای جوان، ارتباط صحیح آنان با فرزند یا فرزندان خردسال و ایجاد آمادگیهای دانشی، بینشی، روانی و رفتاری برای تربیت جسمی و شخصیتی ایشان است.
خانواده، نقطهی آغازین و کانون اصلی تربیت کودک است. از این رو وظیفهی تربیت کودک بیشتر بهعهدهی خانواده و والدین است و آنها اولین و مهمترین معلمان کودک هستند که میتوانند زمینهساز بسیاری از عزتمندیها و یا انحرافهای بزرگسالی باشند. تربیت جنسی از مهمترین و حساسترین مسائل تربیتی کودک است که بر دیگر مسائل نیز تاثیر زیادی میگذارد. سلامت جنسی کودک تا حد زیادی با دو عنصر بنیادین رشد یعنی هویت جنسی و نقش جنسی او ارتباط دارد.
رشد جنسی:
۲ سالگی: آغاز خود آگاهی، شناخت جنسیت خود
۲ تا ۵ سالگی: کنجکاوی دربارهی تفاوتهای دختران و پسران
۶ تا ۹ سالگی: کنجکاوی دربارهی ارتباط زن و مرد،گرایش به همجنسان خود
۱۰ تا ۱۲ سالگی: آغاز بلوغ
برخی از زیر ساختها و شالودههای اساسی که در شکلگیری شخصیت کودکان تاثیر دارند عبارتند از اخلاق و اندیشهی والدین، تغذیه، دوران شیر خوارگی و کودکی، محیط زیست کودک، اصول تربیتی و پرورشی که با آنها رشد کرده است که همه در نحوهی مواجههی او با بحرانها و مشکلات جنسی موثر هستند. آموزش جنسی صحیح در دوران کودکی، تاثیر زیادی در شکلگیری هویت جنسی سالم در مقاطع نوجوانی و جوانی دارد. چنانچه رفتار والدین، مهدهای کودک و فضاهای پیرامونی به طور مستقیم و غیرمستقیم متناسب با دختر و یا پسر بودن کودک، ساماندهی گردد، بازخوردهای تشویقی و تنبیهی با همین معیار ارائه شود و آماده ساختن کودک برای نقشهای بعدی هم متناسب با جنسیت او اعمال شود؛ نظام تربیت جنسی به درستی پایهگذاری خواهد شد.
بنابراین شایسته است راهبردهای اسلامی و مصونیتآفرین فردی و اجتماعی در این عرصه شناسایی و هر گروه اجتماعی متناسب با شرایط خویش تربیت و پشتیبانی شود.
مصونیت آحاد جامعه در برابر انحرافها و اختلالهای جنسی و مقاومت ایشان در برابر زمینههای لغزندهای که با گسترش دنیای ارتباطات فراهم شده است، در گرو توسعهی ایمان، اخلاق، آگاهی، نظارت اجتماعی و سالمسازی محیط است.
به کودکان بیاموزید:
• هیچکس حق لمس بدن شما را ندارد.
• چون بزرگترها میدانند که لمس بدن، کار اشتباهی است؛ ممکن است برخی از آنها شما را فریب دهند؛ اما شما به هیچ عنوان نباید اجازه این کار را به آنها بدهید و اگر خدای ناکرده این اتفاق بد افتاد، آن شخص ممکن است بعد از لمس بدن شما، از شما بخواهد آن را مثل یک راز پیش خود نگه دارید. در این مورد نباید رازی را پیش خود نگه دارید.این یک راز بد است.
• به احساس خود دربارهی اینکه چه چیزی خوب است یا بد، اعتماد کنید.کوچکترین احساس ناراحتی یا نگرانی، نشانگر این است که آن عمل یا حرف اشتباه و بد است.
• اگر کسی شما را به گونهای لمس کند که دوست ندارید شما مقصر نیستید، حتی اگر تصمیم اشتباهی از طرف شما منجر به آن کار شده است.
• کسانی که این کار را انجام میدهند میتوانند غریبه یا آشنا و یا شخصی که خیلی به شما نزدیک است، باشند.
• بچههای کوچک، بچههای بزرگتر و بزرگسالان میتوانند اشتباه رفتار کنند و شما نباید اجازه دهید که این رفتار اشتباه انجام شود و اگر اتفاقی افتاد حتما آن را با پدر یا مادر در میان بگذارید.
والدین باید به نکات زیر توجه کنند:
• به حرفهای کودک به دقت گوش دهید. وقتی کودک میگوید کسی را دوست ندارد، علت را جویا شوید که چرا دوست ندارد؟
• وقتی در معرض زورگویی قرار میگیرد، روش حل مساله با او کار شود
• دوستان و بزرگسالان مرتبط با کودک تحت نظر باشند. آنها را بشناسید، کودک را با افرادی که نمیشناسید و اعتماد ندارید؛ تنها نگذارید.
• وقتی فرزندانتان کسی را ملاقات میکنند؛ دربارهی احساسش بپرسید تا کودک تشویق شود راحت دربارهی احساسش صحبت کند.
• به کودکان یاد ندهید که کورکورانه از بزرگسالان پیروی کنند. به آنها نگویید هرچه معلم و پرستار گفت، انجام دهند.