چه کسی از سرنوشت درهایی که ساخته‌ام؛ خبر دارد؟

گفت و گوی آوید نیوز با «محمد حسین عمید» استاد گره‌کار چینی

آوید نیوز: «محمد حسین عمید» استاد گره‌کار چینی و پدر «مرتضی عمید» خوشنویس است. وی درهای زیبای مجموعه‌ی گنجعلی‌خان، مجموعه‌ی وکیل، شاهزاده حسین جوپار، در و پنجره‌های آستانه‌ی شاه نعمت الله ولی، ارگ بم، پنجره‌های مسجد جامع بندر لنگه، چرخ گاوگرد باغچه‌ی بداغ آباد و … را ساخته است.
تخصص استاد گره چینی است. گره چینی، قفل کردن قطعات چوب در یکدیگر بدون استفاده از میخ است که این قطعات به در و پنجره، ظاهری شکیل و زیبا می‌دهد.
استاد عمید برای ساختن این در، پنجره و اُرسی‌ها، ساعت‌ها وقت گذاشته و خودش ابزاری را ساخته که آرایش‌های دلخواه را روی چوب ایجاد می‌کرده است. وی این ابزار را هم به صورت ذهنی و با ابتکار خودش می‌ساخته، به عنوان مثال تیغه‌ی ابزار خود را با سوهان به شکل دلخواه حالت می‌داده تا وقتی آن را بر روی چوب می‌کشیده، اشکال جالبی دربیاورد و به اصطلاح ابزار زدن به چوب را با این وسایل ابتکاری انجام می‌داده است.
او چهل سال کار گره‌چینی را انجام داده است و به گفته‌ی خودش از چوب چنار و گردو برای کارهایش استفاده می‌کرده؛ به عنوان مثال درب مسجد گنجعلی‌خان کرمان را که ساخت آن شش ماه طول کشیده؛ از چوب گردو ساخته است.
استاد عمید می‌گوید: به بسیاری از دوستداران این هنر که از شهرهای تهران، اصفهان، مشهد و … می‌آمدند و دانشجو بودند؛ بدون این‌که پولی از آن‌ها دریافت کنم؛ آموزش دادم و از این‌که آن‌ها این هنر را یاد می‌گرفتند؛ لذت می‌بردم؛ زیرا دوست داشتم بعد از من این کار ادامه پیدا کند.
او از جمله شاگردان کرمانی‌اش به مرحوم «اصغر مددی»، مرحوم «محمدرضا عبدالعلیزاده»، «عبدالرضا خدادادپور» و «حسین زندی» (که در حال حاضر هم این کار را انجام می‌دهد) اشاره می‌کند.
به گفته‌ی خودش غصه و ناراحتی استاد عمید، اول از دست دادن همسر مهربانش است و بعد از آن هم بی‌اطلاعی از سرنوشت بعضی از درهایی که با سختی و مشقت زیاد، آن‌ها را ساخته و روزگاری درهای اماکن تفریحی و تاریخی این استان بودند و الان نیستند.
او می‌پرسد آیا کسی از سرنوشت درهایی که ساخته‌ام و الان به جای آن‌ها، درهای آهنی و آلومینیومی نصب شده است؛ خبری دارد؟