خیابان گاندی؛ ساعت پنج عصر کتابی به قلم مهراوه فردوسی که به مشهورترین جنایت دهه هفتاد می پردازد
آویدنیوز: آنها که نوجوانیشان را در دههی هفتاد سپری کردهاند شاید در گوشهی ذهنشان داستان جنایت خیابان گاندی را به یاد بیاورند.
جنایت خیابان گاندی یا ماجرای سمیه و شاهرخ، که در عصرگاه یکی از روزهای دیماه ۱۳۷۵ توسط دو نوجوان ۱۶ ساله در یکی از خانههای ویلایی خیابان گاندی رخ داد.
این جنایت به علت سن پایین و چهرههای منحصر به فرد قاتلان، موضوع و خانوادگی بودن آن و بُهت افکار عمومی از چگونگی و چرایی آن شهرت یافت.
دادگاه هر دو نوجوان را به قصاص محکوم کرد که با اعلام گذشت پدر سمیه، شاهرخ به ۱۰ و سمیه به ۱۲ سال زندان محکوم شدند. به گفتهٔ حمیدرضا گودرزی که قاضی و بازپرس این پرونده بوده، سمیه و شاهرخ دورهٔ محکومیت کامل را سپری نکردند و با رضایت پدر سمیه پس از سه الی چهار سال حبس آزاد شدند.
مهراوه فردوسی اکنون پس از سالها در این اثر، به دنبال بازخوانیِ این حادثه و زمینههای وقوع آن و بازنمایی این حادثه در میان افکار عمومی رفته. او در مقدمه این کتاب آورده است: «متوجه شدم مواجهه و خوانش ما از ماجرای سمیه و شاهرخ تا حد زیادی در تعاملی معنادار با گفتمانها، نمادها و نیروهای اجتماعی مختلفی بوده که از لابهلای سطور روزنامهها، مجلات و یادداشتهای آن دوران میتوان فهمشان کرد: ساسله اتفاقات، رویدادها و نیروهای تاریخی- اجتماعیای که باعث شد این جنایت تا این اندازه بر سر زبان ها بیفتد و دهه هفتاد را دچار شوک کند. این نیروها را تلاقیهای بنیادین نامیدهام و کتاب پیش رو پر است از تلاقیهایی که خواستهناخواسته سوار بر موج جنایت شدند و خوانشهای متعددی به وجود آوردند.»
نویسنده بر اساس سنت جرمشناسی روایی روایتهای جرم را از طریق گفت وگو، مطالعه زمینههای موجود و کشف مارپیچ روایتها صدادار کرده و همه همنسلانش خودش و حتی سمیه و شاهرخ را از لابهلای گردوغبار تاریخ بیرون کشیده و به دیگران نشانشان داده و نتیجه همین کتاب شده است.
«خیابان گاندی؛ ساعت پنج عصر» یک ماجرای دنبالهدار جنایی است در پنج پرده و چهار جستار مستقل در باب این جنایت. در این جستارها سعی شده از تلاقیهای بنیادین گفتمانهای آن دوره نوشته شود.
کتاب«خیابن گاندی؛ ساعت پنج عصر» نوشته مهراوه فردوسی که اکنون به چاپ سوم هم رسیده در ۱۹۲ صفحه قطع رقعی از سوی نشر چشمه منتشر شده است.