رفسنجان به عنوان شهری با پتانسیلهای فراوان و با تاریخ غنی و فرهنگی پویا و در حوزه فرهنگ و هنر و همچنین فقدان زیرساختهای مناسب برای هنر و هنرمندان موسیقی، هنوز از داشتن سالنمناسب برای اجراهای فرهنگی، هنری در سطح استانی و ملی محروم است؛ البته به استثنای دو سالن خیام و فرهیختگان که به هر دلیلی درخدمت موسیقی نیستند. نبود سالن موسیقی نهتنها جوانان مستعد را از بروز استعدادهایشان محروم میکند بلکه به تدریج بر توسعه فرهنگی و اجتماعی این شهر تاثیر منفی میگذارد که می تواند زنگ خطری برای آینده فرهنگی رفسنجان باشد.زیرا کم نیستند هنرمندانی که به علت نبود امکانات فرهنگی و هنری خانهنشین شدهاند یا جوانانی که بهدلیل نبود سرگرمیهای سالم و مفید به فعالیتهای نامناسب چراغ سبز نشان داده و در مسیر آینده ای نامعلوم قرار می گیرند.
یک سالن موسیقی استاندارد به هنرمندان و نوازندگان بومی فرصت می دهد تا در شهر خودشان اجرا داشته باشند و با اجراهای متعدد اعتماد به نفس خود را بالا ببرند.در مقابل مخاطب هم انتظار اجرایی مطلوب در فضایی متناسب دارد. زیرساخت مناسب برای موسیقی میتواند به جذب گردشگران و هنردوستان از دیگر نقاط ایران کمک شایانی کند. میزبانی جشنوارههای ملی و بینالمللی پای علاقمندان را به شهر می کشاند و در نتیجه باعث رونق اقتصادی خواهد شد. همچنین شهرهایی که زیرساختهای فرهنگی و هنری دارند؛ اعتبار بیشتری در سطح ملی و بینالمللی پیدا میکنند.
رفسنجان خیرین بسیاری در حوزههای مختلف دارد که اگر با همت و حمایت معنوی مسئولین شهری به میدان بیایند نامی نیک از خود به جا خواهند گذاشت و رفسنجان می تواند یکی از شهرهای پیشرو در اعتلای هنر به ویژه موسیقی باشد.