نگاهی دیگر به زندگی مهندس محسن جلال پور رئیس اسبق اتاق ایران ، فعال اقتصادی و کار آفرین نمونه
آویدنیوز: می گویند یک کشور بدون مستند، مثل خانواده بدون آلبوم عکس است که گذشته ای را برای خود ندارد و آرشیوها حافظه تاریخی ملت ها هستند و به قولی اگر نباشند آن کشور هیچ تاریخی ندارد. لذا این وظیفه دولت هاست که با تأسیس مراکز مختلف این اسناد و تصاویر را برای هویت بخشی تاریخی سرزمینشان حفظ و نگهداری کنند. ولی متاسفانه در ایران مراکزی که باید جدی وارد این عرصه شوند به دلیل سیستم بورکراسی، بسیار ضعیف عمل می کنند. در نتیجه اسناد مهم و تاریخی هر روز مخدوش تر می شوند. بنابراین خیلی از اتفاقات مهمی که باید در تاریخ معاصر ثبت و ضبط شوند، در آرشیو بمانند و به عنوان مرجع برای تاریخ ماندگار بمانند، به راحتی از میان می روند. از زمانی که ساخت مستندهای تاریخی را شروع کردم به خاطر همین مشکل بزرگ خودم مجبور شدم یک آرشیو شخصی را تأسیس کنم و مجموعهای از اسناد، عکس ها و فیلم های تاریخی را گرد هم در آورم تا جایی که بتوانم به دوستان همکار و و پژوهشگر در پیش برد اهدافشان کمک کنم. ولی این همه ماجرا نبود. برای تولید محتوا هزینه زیادی نیاز بود که من قادر به تأمین همه آن نبودم. تا جایی که افسوس می خوردم برای نابودی این میراث معنوی و تاریخی جلوی چشمانمان در حال نابودی است. به ویژه آن زمان که یکی از مفاخر سرزمین مان فوت می کرد و هیچ مصاحبه تصویری یا مکتوبی از آنها وجود نداشت و در کمتر موردی را به شخصه دیده ام که بخش خصوصی پا به این میدان گذاشته باشد. تا زمانی که با مهندس محسن جلال پور یکی از مفاخر معاصر ایران به واسطه ساخت مستند متولد خرداد با زندگی پرفراز و نشیب و چند بعدی ایشان، آشنا شده و سفرهای زیادی برای ساخت این مستند در چند سال گذشته برای رسیدن به هدف انجام دادم و بالطبع به درک عجیبی از فعالیت های فرهنگی و هنری جناب مهندس با مصاحبه و آشنایی با افراد مختلف در نقاط مختلف ایران رسیدم.
شاید کمتر کسی بداند که مهندس جلال پور به غیر از اینکه یک تاجر موفق و شناخته شده در عرصه های مختلف در ایران و خارج از ایران هست، سالهاست که در حوزه حمایت و پاسداری از این میراث تاریخی و معنوی بسیار وقت گذاشته و به عنوان یک حامی دلسوز و میراث دار این ارزش ها بسیار هزینه و حمایت کرده است. وی با تشکیل گروه های مختلف مستندسازی ساعت ها با افراد مختلف سرشناس به صورت تصویری مصاحبه کرده که بسیاری از آنها امروز به رحمت خدا رفته اند و تجربیات ارزنده آنها در رشته کاری خود به عنوان یک میراث تاریخی با هویت فرهنگی باقی مانده است. به غیر از آن به حمایت از فیلمسازان مستقل که توانسته اند در معرفی مکان ها و جاذبه های تاریخی اثری را تولید کنند، پرداخته است. که به شخصه شاهد آن بوده ام که لیست بلندی دارد که در زمان مناسب درباره آن خواهم نوشت. جدا از این مهندس جلال پور با انتشار چندین جلد کتاب مرجع به حمایت از نویسندگان و پژوهشگران در حوزه تاریخ و فرهنگ پرداخته و اسناد و عکس هایی را منتشر کرده که بسیار بکر و ناب هستند. که این مجموعه بخش مهمی از تاریخ، فرهنگ ،تجارت و هنر ایران زمین را در بر می گیرد. در کنار همه مطالبی که گفته شد ایشان حامی بسیاری از همایش های فرهنگی و هنری بوده که به صورت مستقیم و غیر مستقیم به آن پرداخته و از آن حمایت کرده است و با دانش و حافظه عجیبی که دارد در همه موضوعات متفاوت و مهم در حال نگارش مطلب در نشریات و سایت های مختلف هست و صفحه شخصی شان در فضای مجازی مرجع خوبی برای پژوهشگران و محققین کشور است. البته مهندس جلال پور همه اینها را در سکوت خبری و بدون هیاهوی خاصی به پیش می برد. آنچه که من در رفتارشان دیده ام قلب بزرگی است که برای وطن می تپد. هر بار که فرصتی پیش آمده که خدمتشان برسم و گفتگویی با هم داشته باشیم از دانش بسیار بالا و ژرفشان بسیار لذت برده ام و هوشمندی بی نظیرشان زبان زد عام و خاص است، در همه حوزه ها پژوهش می کند و صاحب نظر هست. این را می شود در جلسات روزانه مهندس جلال پور یافت که اقشار مختلف با ایشان جلسه می گذارند و از دانش و تجربه وسیعشان مشورت می گیرند. همیشه حسرت این را می خورم کاش همه آنهایی که در حوزه اقتصاد انسانهای موفقی هستند مثل جناب مهندس به مسئولیت های اجتماعی و تاثیر گذارشان پی می بردند. تا اسمشان و رسم نیکویشان به پاسداشت این همه تلاش معنوی و تاثیر گذار برای نسل آینده ایران زمین ماندگار بماند. تا جایی مهندس حسین مرعشی که در حوزه اقتصاد در تاریخ معاصر ایران فعالیت زیاده داشته اند، درباره ایشان در بخشی از فیلم مستند متولد خرداد می گویند: آینده هم با جناب جلال پور ها رقم می خوره یعنی ما باید تعداد این افراد را تکثیر کنیم.