آویدنیوز: در این دیارِ به گفته‌ی بسیاری از مردمان، سرزمین مخ‌های فراری و فراریان بی‌مخ، همه چیز از مدرسه آغاز می‌شود و آن‌جاست، بله همان‌جاست که روح و جسم کودکان دلبند شکل می‌گیرد.
راویان چنین حکایت کرده‌اند که در گذشته‌ای نه‌چندان دور، مدرسه جای درس بود و فوتبال و پرتاب گچ به سر هم‌کلاسی و کتک خوردن از دست معلم و ناظم و مدیر و فراش (اتفاقا خیلی هم معمولی بود و کلا جز روال کار آموزش به حساب می‌آمد و همه هم راضی بودند؛ هم دانش‌آموز و هم والدین دانش‌آموز) و کله‌های خوش‌دست کچل و برق انداخته شده با ماشین چهار و امتحانات ثلث اول و دوم و سوم و شهریور و زنگ آخر دوچرخه و موتور در بخش پسران و مانتوهای سرمه ای گل و گشاد و مقنعه های مشکی چانه دار و ناخنهای کوتاه و کفش اسپرت و جوراب سفید ممنوع در بخش دختران. لیکن در فضای کنونی مدرسه شده است جای آخرین مدل گوشی و موبایل و تبلت و لوس‌بازی و ماشین بابا و دعوای مامان با معلم و گردن گج کردن مدیر جلوی بابا و پول دادن مامان و بابا به مدرسه(حتی در مدرسه‌های دولتی) و و رژ لب صورتی کم‌رنگ و کرم‌پودر فلان و خط چشم بهمان ناخنهای رنگارنگ در اندازه های مختلف و فیلم‌برداری از معلم و فرستادن با شبکه‌های اجتماعی و این‌چنین بود که گذشتگان در مدارس آن زمان شکل گرفتند و در عصر حاضر دانش‌آموزان هم‌چنان این گونه شگل می‌گیرند. حال بیایید دو سال هم به بهانه‌ی بیماری خانمان‌سوز کرونا یا کووید یا اومیکرون یا کوفت دیگری، بین دوره‌های مدرسه رفتن وقفه بیاندازید. دانش‌آموزی که پس از این دو سال به مدرسه می‌آید دیگر آن دانش‌آمور قبلی نیست. او در رختخواب پای کلاس درس می‌نشسته و درس گوش می‌داده یا نمی‌داده، همو که بر اساس چند پیام واتس‌اپی تکلیف می‌نوشته یا نمی‌نوشته، همو و همو و همو که گروهی و با رفقا امتحان آنلاین می‌داده و یک سال بالاتر می‌رفته حالا می‌خواهد سر کلاس بنشیند و چهره‌ی خسته معلم را که از خودش خسته‌تر است تحمل کند.
کاملا مشخص است معلم‌ها و ناظم‌ها و مدیرانی که در باطن به همان غیرحضوری بودن کلاس‌ها راضی بودند، طاقت تحمل این عصیانگری‌های چند برابر شده را ندارند. پس با روش نخ‌نمای سی سال پیش قیچی برمی‌دارند و به جان موهای دانش‌آموزان می‌افتند. غافل از این‌که نسل عصیان‌گر که در این دوسال گوشی موبایل بخشی از وجودش شده تنها با زدن سه دکمه‌ی رکورد، استپ و انتشار فیلم ناظم متشاکی را به جای‌جای جهان می‌فرستد تا چنان انتقام سختی بگیرد که عبرتی شود برای الباقی.
نسل کنونی، نسل سختی‌ست که کرونا باعث شد تا لایه‌های ناشناخته‌ی وجودش را بشناسد و به تدریج و با حسابگری‌های ویژه اسلحه‌های پنهانش را نمایان سازد. نسل کنونی دانش‌آموزان، پسرانی است که خوش‌تیپ شده‌اند و دخترانی که زیباتر؛ برخلاف دانش‌آموزان دهه‌ی ۶۰.
