آوید نیوز: تابستان را خداوند خلق نمود تا سفر کنیم. از زندگی یکنواخت و روزمرگی خود بکنیم و پای در جاده بگذاریم. البته همیشه برای سفر نرفتن، بهانههایی داریم. بهانههایی چون گرمای هوا، هزینهی ایاب و ذهاب، مشکل اسکان و این روزها «کرونا». اما همیشه لازم نیست برای داشتن یک سفر تابستانی خوب، فاصلهی هزاران کیلومتری کرمان تا استانهای سردسیر را پیمود. تنها با چند ساعت رانندگی در جادههای استان به مکانهایی زیبا و دلانگیز و البته خنک میرسید که فکرش را هم نمیکردید.
همیشه برای سفر نرفتن، بهانههایی داریم. بهانههایی چون گرمای هوا، هزینهی ایاب و ذهاب، مشکل اسکان و این روزها «کرونا». اما همیشه لازم نیست برای داشتن یک سفر تابستانی خوب فاصلهی هزاران کیلومتری کرمان تا استانهای سردسیر را پیمود
«اسفندقه» که آن را «تخت سلیمان» نیز گویند، نام یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان جیرفت است. نام قدیم این منطقه «مهنه» بوده که به علت زندگی کردن طایفهی مهنی در این منطقه به این نام مشهور شده است. این ناحیه خوش آب و هوا که بوتههای اسفند آن حسابی معروف است، از یک طرف به جیرفت و از سمت دیگر به بافت منتهی میشود. اسفندقه یک بنای باارزش تاریخی به نام مقبرهی «میرحیدر» یا «گور خانه» دارد که از دورهی صفوی به یادگار مانده است. آب معدنی آن به آب باد(آب گرم) گیشکی معروف است و برای امراض پوستی و مفصلی مورد استفاده قرار میگیرد. محصولات آن غلات، بادام، پسته، انجیر، انار، گردو و مصنوعات آن قالی است. چنانکه قالی اسفندقه که به نام قالی «گل سرخ» مشهور است، بهترین نوع قالی دستباف در استان کرمان شناخته میشود و طرفداران بسیاری دارد. همچنین اسفندقه دارای معادن غنی زغال سنگ و کرومیت است. کاوشهای اخیر باستان شناسی در منطقهی جیرفت، حاکی از قدمت و پیشینهی این منطقه است. چنانکه قدمت و پیشینه اسفندقه در تمدن کشف شدهی جیرفت، از دیگر نقاط این شهرستان کهنتر و غنیتر است. شاید بتوان گفت منطقهی اسفندقه، قدیمیترین خاستگاه فرهنگ و تمدن بشری است. همچنین این منطقه یکی از مناطق ییلاقی و خوش آب و هوای شهرستان جیرفت است. شغل اکثر مردم کشاورزی و دامداری و یکی از مناطق دارای پتانسیل کشاورزی خوب در زمینهی کشت ذرت دانهای و همچنین درختان بادام است. در کوههای اطراف اسفندقه، گیاهان دارویی زیادی همچون زیره و آویشن میروید. اسفندقه شامل دهها دِه و روستا می باشد؛ که مهمترین آنها عبارتند از فردوس، فتحآباد، تاجآباد، چمک، قنات نو، حسینآباد، آبشور و محمدآباد که همگی این روستاها به مرکزیت دولت آباد هستند. برای رفتن به اسفندقه کافیست ۷۲ کیلومتر به سمت غرب بروید.
«اسفندقه» که آن را «تخت سلیمان» نیز گویند، نام یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان جیرفت است. نام قدیم این منطقه «مهنه» بوده که به علت زندگی کردن طایفهی مهنی در این منطقه به این نام مشهور شده است. این ناحیه خوش آب و هوا که بوتههای اسفند آن حسابی معروف است، از یک طرف به جیرفت و از سمت دیگر به بافت منتهی میشود. اسفندقه یک بنای باارزش تاریخی به نام مقبرهی «میرحیدر» یا «گور خانه» دارد که از دورهی صفوی به یادگار مانده است. آب معدنی آن به آب باد(آب گرم) گیشکی معروف است و برای امراض پوستی و مفصلی مورد استفاده قرار میگیرد. محصولات آن غلات، بادام، پسته، انجیر، انار، گردو و مصنوعات آن قالی است. چنانکه قالی اسفندقه که به نام قالی «گل سرخ» مشهور است، بهترین نوع قالی دستباف در استان کرمان شناخته میشود و طرفداران بسیاری دارد. همچنین اسفندقه دارای معادن غنی زغال سنگ و کرومیت است. کاوشهای اخیر باستان شناسی در منطقهی جیرفت، حاکی از قدمت و پیشینهی این منطقه است. چنانکه قدمت و پیشینه اسفندقه در تمدن کشف شدهی جیرفت، از دیگر نقاط این شهرستان کهنتر و غنیتر است. شاید بتوان گفت منطقهی اسفندقه، قدیمیترین خاستگاه فرهنگ و تمدن بشری است. همچنین این منطقه یکی از مناطق ییلاقی و خوش آب و هوای شهرستان جیرفت است. شغل اکثر مردم کشاورزی و دامداری و یکی از مناطق دارای پتانسیل کشاورزی خوب در زمینهی کشت ذرت دانهای و همچنین درختان بادام است. در کوههای اطراف اسفندقه، گیاهان دارویی زیادی همچون زیره و آویشن میروید. اسفندقه شامل دهها دِه و روستا می باشد؛ که مهمترین آنها عبارتند از فردوس، فتحآباد، تاجآباد، چمک، قنات نو، حسینآباد، آبشور و محمدآباد که همگی این روستاها به مرکزیت دولت آباد هستند. برای رفتن به اسفندقه کافیست ۷۲ کیلومتر به سمت غرب بروید.
کلوتهای شهداد
بله! درست خواندید؛ کلوتهای شهداد. حتماً با تعجب میپرسید: شهریور در کویر؟! بله درست است. لازم نیست که به «گندمبریان» بروید و برشته شوید. برنامهی خود را تنظیم کنید و هنگام غروب آفتاب در کمپ کویری باشید و شب از دیدن شب کویر و ستارگان لذت ببرید. اگر آلبوم موسیقی «شب، سکوت … کویر» استاد شجریان را هم با خود برده باشید، لذت این سفر چند برابر می شود.
صبح روز بعد هم تنبلی را کنار گذاشته و قبل از طلوع آفتاب از خواب بیدار شوید و بعد از دیدن این لحظهی زیبا، سریع محل را ترک کنید والا قطعاً بخارپز میشوید.
گیشیگان
گیشیگان را نباید با میشیگان (یکی از ایالتهای غرب میانه آمریکا) اشتباه گرفت. زیرا اصلاً با هم قابل مقایسه نیستند. هر چند هر دو زیباییهای خاص خودشان را دارند. گیشیگان یکی از روستاهای بخش راین است که در ۲۸ کیلومتری این شهر و جاده درببهشت واقع شده است.
گیشیگان بدلیل داشتن چشماندازی بسیار زیبا و منحصربهفرد چند وقتی است که مورد توجه مسافران و گردشگران واقع شده است.
جنگل انبوه و سرسبز، رودخانه و آبگیرهای مناسب، باغهای گردو و میوه بخشی از زیباییهای کمنظیر طبیعت گیشیگان است. ماههای اردیبهشت تا شهریور بیشترین گردشگران وارد منطقه میشوند و طبق گفتهی افراد محلی روزانه حدود ۱۵۰ ماشین به محدوده وارد می شود که اوج ورود گردشگران در اواخر هفته و روزهای تعطیل است.
تخت سرتشتک
«تخت سرتشتک» سرزمینی هموار با پستی و بلندیهای ملایم و پوشیده از چمنزار و برکههای کوچک و چشمههای روان در ارتفاع ۳۶۰۰متری از سطح دریا، که از مرتفعترین نقاط استان کرمان محسوب میشود. تخت سرتشتک از مناطق ییلاقی و یکی از جاذبههای طبیعی گردشگری «هنزا» بر فراز کوههای سر به فلک کشیده است. جایی که پوشش گیاهی تمام میشود و هیچ درختی به خاطر ارتفاع زیاد نمیروید این منطقه معمولا در فصل تابستان که به دلیل ارتفاع بالا هوای خنکتری نسبت به مناطق پایین دست دارد مورد استفاده و بازدید گردشگران و علاقهمندان به طبیعت قرار میگیرد. این تخت که یکی از جلوههای خاص مناطق کوهستانی استان کرمان است در نقطه مرزی شهرستانهای رابر، جیرفت و کرمان قرار دارد و با قرار گرفتن در نقاط بلند آن میتوان موقعیت قلههای بلند استان از جمله لالهزار و کوه هزار را تشخیص داد، منطقهای بکر که به واسطهی ارتفاع زیاد و شرایط جوی، بیشتر طول سال خالی از سکنه است. هر سال از اردیبهشت ماه به بعد این منطقه میزبان عشایری از شهرستانهای جنوبی کرمان است که با حضور سیاه چادرهای عشایر، بوی آتش و زندگی عشایری و نیز جستوخیز و هیاهوی گوسفندان تا اواخر تابستان، تخت سرتشتک را که در ۱۲ کیلومتری منتهیالیه جادهی بندر هنزاء قرار دارد را به یکی از جالبترین و دیدنیترین نقاط استان کرمان تبدیل کرده است.
عکس: محمد هادی جلال پور